Bogato jedriličarsko naslijeđe svojih predaka zaljubljenici upražnjavaju regatama. Održavanje drvenih barki je zahtjevno – treba odvojiti dosta vremena i novaca. Neke su sredine prepoznale trud vlasnika drvenih plovila te su uvele popust kod plaćanja priveza za drvene barke.
Do 70-ih godina prošloga stoljeća u našem su portu isključivo bile drvene barke. Postupno, plastične barke istiskuju drvene, tako da danas, po našim lukama one uglavnom i prevladavaju. Poznate su prednosti, maritimne sposobnosti i ponašanje drvenih barki na moru, ali je gušte zamijenila praktičnost. Istodobno s nestankom drvenih barki smanjio se i broj brodograditelja u drvu – kalafata. Na prijelazu iz 19. u 20. stoljeće, drvena su plovila u Malinskoj služila uglavnom za ribarenje i prijevoz robe, rijetko za zabavu.
Po tipu plovila bili su zastupljeni bragoci i bracere, a od manjih drvenih plovila najčešće su se za ribariju koristile gajete, zatim guci, rjeđe pašare i batane. Za pogon plovila služila su vesla i jedra, najviše latinsko jedro – lantina. Za veslanje kod ribolova najpraktičniji je bio guc, jer je šiljate prove i krme.